DANE INFORMACYJNE

1. ZAPROJEKTOWANE I ZASTOSOWANE przez Ministerstwo Przemysłu Żelaza i Stali ZSRR

STANDARDOWI DEWELOPERzy

EK Sizov, SS Gratsianova , VV Karateeva

2. ZATWIERDZONY i wprowadzony w życie dekretem Państwowego Komitetu ds. Norm ZSRR z dnia 17.01.74 N 147

3. ZAMIAST GOST 10994-64

4. ODNIESIENIA DOKUMENTÓW NORMATYWNYCH I TECHNICZNYCH

5. Ograniczenie ważności zostało zniesione Protokołem N 7-95 Międzypaństwowej Rady ds. Normalizacji, Metrologii i Certyfikacji (IUS 11-95)

6. WYDANIE z poprawkami 1, 2, 3, 4, 5, zatwierdzone w marcu 1975, czerwcu 1978, wrześniu 1978, lipcu 1982, czerwcu 1989 (EOS 5-75, 8-78, 10-79, 11-82, 11 -89), Poprawka (EOS 6-2002)


Niniejsza norma ma zastosowanie do stopów precyzyjnie obrobionych i określa wymagania dotyczące składu chemicznego stopów.

Stopy precyzyjne to stopy wysokostopowe o określonych właściwościach fizycznych i fizyko-mechanicznych, które w niektórych przypadkach wymagają wąskich limitów pierwiastków w składzie chemicznym, specjalnej technologii topienia i specjalnej obróbki.

1. 1. KLASYFIKACJA

1.1 W zależności od podstawowych właściwości stopy precyzyjne dzielą się na następujące grupy:

I - magnetycznie miękki, o wysokiej przenikalności magnetycznej i niskiej sile koercji w słabych polach;

II - stopy magnetycznie twarde z zadaną kombinacją parametrów pętli maksymalnej histerezy lub pętli histerezy, odpowiadającej polu maksymalnej przepuszczalności;

III - stopy o zadanym temperaturowym współczynniku rozszerzalności liniowej (TKLR);

IV - stopy o określonych właściwościach sprężystych, posiadające wysokie właściwości sprężyste w połączeniu z innymi szczególnymi właściwościami (wyższa odporność korozyjna, wyższa wytrzymałość, niska przenikalność magnetyczna, określone wartości modułu sprężystości normalnej i współczynnika temperaturowego modułu sprężystości);

V - stopy nadprzewodzące, charakteryzujące się szczególnymi właściwościami elektrycznymi w zakresie niskich temperatur;

VI - stopy o wysokiej rezystancji elektrycznej, posiadające niezbędną kombinację właściwości elektrycznych i innych;

VII - termometale, reprezentujące materiał składający się z dwóch lub więcej warstw metali lub stopów o różnych współczynnikach temperaturowych rozszerzalności liniowej, których różnica zapewnia jego sprężyste odkształcenie przy zmianie temperatury.

(wydanie zmienione, rewizja N 5).

2. KLATKI I SKŁAD CHEMICZNY

2.1 Skład chemiczny stopów powinien być zgodny z tabelą 1-7.

Tabela 1.

I. Stopy o wysokiej przenikalności magnetycznej (magnetycznie miękkie)

Notatka. Stopy gatunków 35NKHSP, 40NKMP, 40NKM, 64H, 79N3M, 36KNM nie mogą być stosowane w nowo opracowanym i modernizowanym sprzęcie od 01.01.91 .

Tabela 2

II Stopy magnetycznie twarde

Notatka. Stop klasy EB6 nie jest dopuszczony do stosowania w nowo projektowanych i modernizowanych urządzeniach od 01.01.91 .

Tabela 3

III. Stopy o określonym współczynniku temperaturowym rozszerzalności liniowej

Uwagi:

1. W gatunku stopu 29NK, 29NK-VI, 29NK-1, 29NK-VI-1 dopuszczalne jest odchylenie od udziału masowego kobaltu ± 0,5%. Udział masowy krzemu w stopie 29NK-VI, 29NK-VI-1 nie może przekraczać 0,28%.

2. 2. Za porozumieniem stron stop gatunku 36H może być produkowany z udziałem masowym węgla nieprzekraczającym 0,10%.

3. Dla stopów gatunków 29NK, 29NK-VI suma zanieczyszczeń (węgiel, chrom, miedź, tytan, siarka, fosfor, mangan, krzem, aluminium) nie powinna przekraczać 1%.

4. Udział masowy gazów w stopach topionych próżniowo nie powinien przekraczać:

tlen - 0,008%, azot - 0,01%, wodór - 0,001%. Udział masowy węgla w stopach specjalnego wytopu nie powinien przekraczać 0,02%.

5. Dla stopów 42H, 42H-VI, 42Na-VI udział masowy wanadu, molibdenu, chromu, aluminium wynosi nie więcej niż 0,1% każdego z nich.

6. Gatunki stopów 39N, 33NK, 33NK-VI, 47N3X nie mogą być stosowane w urządzeniach nowo tworzonych i modernizowanych od 01.01.91r .

7. Za zgodą producenta i konsumenta podczas topienia w stopach 40 ton stopów 36H i 42H dopuszcza się w stopach wanadu, molibdenu, aluminium nie więcej niż 0,15% każdy, chrom nie więcej niż 0,2%.

Tabela 4

IV. Stopy o określonych właściwościach sprężystych

Notatka. Gatunek stopu 36NKhTYu8M nie jest dopuszczony do stosowania w nowo budowanych i modernizowanych urządzeniach od 01.01.93 .

Tabela 5

V. Stopy nadprzewodzące

Tabela 6.

VI. Stopy o wysokiej rezystancji elektrycznej

Uwagi:

1. Stopy gatunku Х15Н60-Н i Х20Н80-Н wytapia się w piecach indukcyjnych. Stopy mogą być wytapiane w piecach plazmowych z tyglem ceramicznym za zgodą producenta i konsumenta do dnia 01.01.92 .

2. Dla gatunku stopu X20H80 obecność szczątkowych pierwiastków ziem rzadkich, a także baru, wapnia, magnezu nie jest cechą odrzucającą. Dla stopu klasy X20H80-VI odtlenianie pierwiastkami ziem rzadkich i cyrkonem jest niedozwolone.

3. Przy wytapianiu stopów X15Yu5, X23Yu5, X23Yu5T, X27Yu5T przeznaczonych do produkcji elementów grzejnych należy stosować świeże materiały wsadowe. Dopuszcza się stosowanie odpadów własnego gatunku.

4. W stopach gatunków X15Yu5, X23Yu5T, X27Yu5T dopuszcza się udział masowy cyrkonu nie większy niż 0,1%.

5. W stopach gatunku ХН20ЮС udział masowy azotu powinien wynosić nie więcej niż 0,15%.

Tabela 7

VII. Składniki termometali

(Wydanie zmienione, rewizja N 2, 3, 5).

2.2 Skład chemiczny stopów grup I, II i V jest dowolny, jeżeli właściwości stopów odpowiadają wymaganiom dokumentacji technicznej wyrobów metalowych.

Skład chemiczny stopów grup III, IV, VI i VII może być nieznacznie zmieniony w dokumentacji technicznej dla określonych wyrobów metalowych w celu zapewnienia wymaganych właściwości.

2.3 Udział masowy zanieczyszczeń określonych w tabelach 1-7 (siarka, fosfor, chrom, nikiel, tytan, aluminium itp .) powinien być kontrolowany przez producenta okresowo, nie rzadziej jednak niż raz w roku.

2.4 Nazwy gatunków stopów, z wyjątkiem grupy VI, składają się z literowych oznaczeń pierwiastków i dwucyfrowej liczby przed literą, oznaczającej średni udział masowy pierwiastka w procentach wchodzących w skład bazy stopowej (z wyjątkiem żelaza ).

Nazwa gatunku stopu grupy VI składa się z oznaczenia pierwiastka i następujących po nim cyfr. Liczby następujące po literach oznaczają średni udział masowy pierwiastka stopowego w pełnych jednostkach.

Pierwiastki chemiczne w gatunkach oznaczone są następującymi literami: B - niob, C - wolfram, D - mangan, C - miedź, K - kobalt, L - beryl, M - molibden, N - nikiel, P - bor, S - krzem, T - tytan, U - aluminium, X - chrom, F - wanad.

Litera „A” na końcu gatunku oznacza, że stop jest wykonany z zawężonymi granicami składu chemicznego, cyfra 1 w gatunkach 29NK-1 i 29NK-VI-1 oznacza zawężone standardowe granice TKLR.

Litera E w nazwach gatunków oznacza stop magnetycznie twardy.

Znak „-” w tabelach oznacza, że udział masowy pierwiastka nie jest regulowany.

W przypadku stosowania specjalnych metod topienia lub ich kombinacji: próżniowo-indukcyjnej, elektronowej, plazmowej, elektrożużlowej i próżniowo-łukowej stopy przetopowe są dodatkowo oznaczone kreską odpowiednio: VI, EL, P, SH, VD, a ich skład chemiczny powinien odpowiadać z normami Tablic 1-7, chyba że w dokumentacji technicznej wyrobów metalowych przewidziano inny skład elementów.

2.3, 2.4 (wydanie zmienione, wersja nr 5).

2.5 Przybliżone przeznaczenie i podstawowe parametry techniczne stopów podano w załączniku.

2.6 Skład chemiczny stopów określony na jednej próbce z topienia GOST 12344 GOST 12357 , GOST 12364 , GOST 28473 GO ST 29095 lub innymi metodami zapewniającymi niezbędną dokładność. Pobieranie próbek - zgodnie z GOST 7565 . Zawartość gazu określa się zgodnie z GOST 17745 .

(Dodatkowo wprowadzona poprawka N 5).

ZAŁĄCZNIK (zalecany). Przybliżone oznaczenie stopów i ich główne specyfikacje.

ZAŁĄCZNIK
Zalecana

Tabela 1*

______________
* Tabela 2. (usunięta, wersja nr 2).

Przybliżone przeznaczenie stopów i główne parametry techniczne

(wydanie zmienione, wersja nr 5).

Tabela 3

______________
* Oznaczenie gatunków termometalicznych jest zgodne z GOST 10533 .
** Licznik pokazuje warstwę aktywną, mianownik - warstwę pasywną.


(Wydanie zmienione, wersja N 2, 5).



Tekst elektroniczny dokumentu
Elektroniczny tekst dokumentu został przygotowany przez ZAO Kodeks i zweryfikowany przez:
wydanie oficjalne.
Stal wysokiej jakości i wysokiej jakości.
Przekroje i kształty oraz
kalibrowana stal. Część 2: Zbiór standardów państwowych. -
Moskwa: IPK Wydawnictwo standardów, 2004.